حلقه های مرتبط با نظریه یادگیری رفتاری

حلقه های مرتبط با نظریه یادگیری رفتاری

حلقه های مرتبط با نظریه یادگیری رفتاری: نظریه یادگیری رفتاری که توسط روانشناسانی مثل پاولف مطرح شد و گسترش یافت، بر تغییر در رفتار به عنوان نتیجه اصلی فرایند یادگیری تأکید می کند

در حالی که آموزش مستقیم عمدتا از طریق پژوهشهای تجربی و کمتر از طریق نظریه، توسعه یافته است، رفتارهای اصلی شناخته شده به عنوان رفتارهای کارآمد، آشکارا با دو نظریه اصلی یادگیری یعنی نظریه یادگیری رفتاری و نظریه شناختی پردازش اطلاعات در ارتباط قرار میگیرند.

نظریه یادگیری رفتاری که توسط روانشناسانی مثل پاولف ، اسکینر و بندورا از دهه ۱۹۲۰ مطرح شد و گسترش یافت، بر تغییر در رفتار به عنوان نتیجه اصلی فرایند یادگیری تأکید می کند. نظریه پردازان رفتاری با استفاده از روش علمی اثباتی محض اقتباس شده از علوم طبیعی، به پدیده های مستقیما قابل مشاهده می پردازند.

رفتارگرایان افراطی، مثل بی.اف. اسکینر، تمام مطالعات انجام شده درباره رفتارهای غیرقابل مشاهده (به قول واتسون ذهن گرایی) را غیر علمی میدانند.

البته در سالهای اخیر، اغلب پژوهشگران و روانشناسان رفتارنگر، مثل بندو را، دیدگاه خود را درباره یادگیری گسترش داده اند تا انتظارات، افکار، انگیزه ها و باورها را نیز شامل شود.

این نظریه ابتدا با استفاده از بررسی آزمایشگاهی رفتار یادگیری در سگها و موشها به وجود آمد. اصل مسلم این است که می توان یادگیری را با استفاده از ایجاد تقویت مثبت برای تدریس رفتارهای مطلوب و تقویت منفی برای بازداری رفتارهای نامطلوب، شرطی کرد.

نظریه یادگیری مشاهده ای بندو را به ویژه با مدلهای آموزش مستقیم ارتباط دارد. این نظریه شامل چهار مرحله است

• مرحله توجه: اولین مرحله از یادگیری، توجه به یک سرمشق خاص است. اگر سرمشق موفق، جذاب، جالب و محبوب باشد، دانش آموزان بیشتر توجه خواهند کرد.

• مرحله یادسپاری: همین که توجه دانش آموزان جلب شد، معلم باید رفتار سرمشق را به دانش آموزان نشان دهد و سپس به آنها فرصت دهد تا آن رفتار را تمرین کنند. سرمشق دهي نوشتن، نمونه ای از این نوع آموزش است

• بازسازی در مرحله بازسازی، یادگیرندگان رفتارشان را با رفتار سرمشق هماهنگ می سازند. برای مثال بعد از آموختن برنامه ریزی زمانی ، دانش آموزان باید بتوانند به طور مستقل آن را بازسازی کنند

• مرحلة انگیزشی: گام آخر در مدل بندورا، انگیزش است.

دانش آموزان به این دلیل از رفتار سرمشق تقلید می کنند که فکر می کنند رفتار موردنظر احتمال دریافت تقویت را افزایش خواهد داد.

در کلاس درس، این مرحله می تواند شامل تشویق با اثر پاداش بخش نمرات باشد، به طوری که دانش آموزان بدانند معلم چه کارهایی از آنها می خواهد و همچنین انجام دادن چنین کارهایی پاداش به همراه دارد.

این نظریه با سرمشق دهی و مدل «آموزش یک گام کوچک – تمرین – مرور»، که در آموزش مستقیم به کار می رود، مرتبط است. توجه پژوهشگران پیرو رویکرد کارآمدی معلم به مسائل روش شناختی (توجه به رفتارهای قابل مشاهده و مرتبط کردن آنها با پیشرفت) آشکارا یک مدل محرک – پاسخ از نوعی است که در پژوهش های روانشناختی رفتاری به کار می رود.

نظریه شناختی پردازش اطلاعات با الهام از توسعه فن آوری رایانه ای در سالهای اخیر به وجود آمده است. در این نظریه به ویژه نقش حافظه در فرایندهای یادگیری مهم است. حافظه از سه بخش تشکیل می شود: گیرند، حسی ، حافظه فعال و حافظه بلندمدت

حافظه به این صورت عمل می کند: تجارب فرد المسی، دیداری با شنیداری) در گیرنده حسی ثبت می شوند و سپس به شکلی در می آیند که بتوانند در حافظه های فعال و بلندمدت به کار گرفته شوند.

گیرنده حسی اطلاعات بسیار زیادی ثبت می کند، اما برای مدت بسیار کوتاهی می تواند آنها را حفظ نماید.

بعضی از این اطلاعات در آن ناپدید میشوند و بعضی دیگر به حافظه فعال انتقال می یابند.

حافظه فعال جایی است که تفکر در آن صورت می گیرد. حافظه فعال مطالب را از گیرنده حسی و حافظه بلندمدت دریافت می کند، اما ظرفیتی محدود برای ذخیره اطلاعات دارد؛ واقعیتی که فرایندهای ذهنی انسان را محدود می سازد.

حافظه فعال شامل اطلاعاتی است که در هر لحظه از زمان فعالانه مورد استفاده قرار میگیرند.

حافظه بلندمدت دارای ساختاری گرهی متشکل از نشانگرهای شبکه عصبی است که گروههای آن به منزله قطعه های حافظه و رابطهای آن بیانگر پیوندهای بین قطعه هاست.

به همین صورت، گرهها را میتوان مساوی با مفاهیم و رابطها را مساوی با پیوندهای معنادار بین این مفاهیم در نظر گرفت.

مجموع اینها، طرح واره ها با خوشه های اطلاعاتی را می سازند. فعال شدن یکی از حلقه های اطلاعاتی ممکن است باعث فعال شدن همه عوامل گردد.

بنابراین، نظریه پردازش اطلاعات براهمیت کمک به دانش آموزان برای به خاطر سپردن مطالب تأکید می کند.

این کار از طریق برقراری پیوند بین دانش جدید و طرحواره های از قبل موجود، و فراهم سازی ساختهای روشن برای تشکیل طرحواره های جدید انجام می شود.

این موضوع دقیقا به ضرورت وجود ساخت و صراحت در تبیین مربوط می شود؛ ضرورت هایی که مورد توجه مخصوص آموزش مستقیم هستند.

استفاده از پیش سازمان دهنده ها (که گهگاه شکل طرحواره را به خود می گیرند) بر پایه این نظریه یادگیری استوار شده است.