«محاورات» افلاطون

محاورات افلاطون

افلاطون اندیشه خویش را از زبان سقراط بیان بیان کرد که مجموعه این نوشته ها را محاورات گفته شد.

سبک بیشتر آثار افلاطون به صورت محاوره است.اندیشه فلسفی افلاطون که در قالب نامه و محاوره به دست ما رسیده است، زمان بندي آثار افلاطون به محققین این امکان را می‌دهد تا در سیر اندیشه وی زمانی که اختصاص می دهد به بیان اندیشه سقراط و در سیر اندیشه به بیان عقاید خود می پردازد نیز مشهود شود.

محاورات به چهار دسته تقسیم شد:

آثار دوره سقراطی

آثار دوره انتقال

آثار دوره کمال

آثار دوره سالخوردگی

دیالوگ عنصر ضروری فلسفه او است که به واسطه آن ظرفی برای اندیشیدن درباره عقیده «دیگری» فراهم می آید. یاسپرس دراین باره می گوید:

«افلاطون در محاورات، فلسفه خود را از زبان سقراط بیان می کند که گویی آن فلسفه زاده اندیشه سقراط است و بدین سان اصیل ترین متفکر جهان از نشان دادن اصالت خویش چشم می پوشد. چنین می نماید که تکلیفی که فلسفه برگردن آدمی می نهد سنگین تر از آن است که خود را فیلسوف بخواند. افلاطون تنها تا آنجا پای پیش می نهد که دیگری را فیلسوف بخواند و دوست بدارد، نه خود را؛ چنانکه کانت آماده نیست نام فیلسوف بر خود نهد»